Kan je de wereld zien vanuit je hart?

Er is in onze menselijke wereld veel aan de gang. Heel veel. Onmenselijke dingen waar we zelfs met ons verstand niet bij kunnen. En eigenlijk is dit al eeuwen zo, alleen, nu kom steeds meer aan het licht en zijn dit stuiptrekkingen van het oude dat aan het sterven is. Deze maand, september, werd ik o.a. diep geraakt door de moord op een Amerikaans politicus. Politiek is iets waar ik me al jaren van afhoud, maar hoe er online werd gereageerd op de moord van deze man, brak mijn hart. Hoe er nog zovelen vanuit het vakjargon van de media en politiek met de vinger wijzen naar iemand die ze nooit persoonlijk hebben gekend. Helemaal vanuit hun mentale programmatie projecteren ze, gebruiken ze dualiteit om iets te duiden - terwijl elk mens in de essentie hetzelfde is en meningen eigenlijk niets zeggen over die Goddelijke kracht die door ons stroomt, de capaciteit tot het openen van ons hart - het zijn slechts uitingen van ons kleine ‘ikje’. Ons ego dat zich o zo graag vastklampt aan van alles en nog wat ter identificatie. We verdedigen die identificatie uit angst dat het bedreigd wordt waaronder eigenlijk de illusionaire overtuiging ligt niet goed genoeg te zijn, niet waardevol te zijn - maar jij bent de enige die zichzelf dit kan geven. Daar begint het bij. Vanuit de erkenning dat je wél genoeg bent. Dan is er meer rust & vertrouwen en gaan we stoppen met roepen naar elkaar, want je hebt geen bevestiging meer nodig omdat je het vanbinnen voelt.

Waarom het voelde alsof mijn hart brak? Omdat wanneer we projecteren, (ik wijs niet met de vinger, want ik doe het zelf onbewust ook soms nog), volledig onze eigen kracht en potentieel tot liefde zijn en voelen, vergeten. We beseffen helemaal niet dat wanneer we de wereld en het leven blijven benaderen vanuit onze gedachten, we dualiteit en verdeeldheid in stand houden - dan gaan we met de vinger blijven wijzen, de ander als ‘goed’ of ‘slecht’ bestempelen en elkaar nooit kunnen ontmoeten in wat we werkelijk zijn. Want onze gedachten zijn nooit de waarheid , ze zijn slechts een mentale programmatie die we gebruiken om te reageren op de wereld en het leven. Maar wanneer we ons hart openen en steeds meer durven voelen vanuit die plek, gaan we de waarheid voelen achter zaken die plaatsvinden in de wereld of in ons persoonlijk leven. Je reageert vanuit iets diep binnenin, vanuit jouw verbinding met het Leven waarbij je voelt dat het door jou stroomt in plaats van dat het buiten jezelf afspeelt en jij alles in controle moet houden of verdedigen vanuit het kleine ikje.

Dat gevoel, die herinnering van het leven voelen stromen door je hart dankzij diepe aanwezigheid en acceptatie bij wat is, is iets wat ik bij élk mens zou willen helpen activeren. Dan is er zoveel meer mogelijk, want dan belichamen we de waarheid van wat we zijn. En doorzie je veel sneller de illusie van separatie, de misleiding en verleiding in de wereld die jou weghouden van jouw essentie. Daarom dat ik zo emotioneel geraakt was: het is zoiets krachtigs wanneer je het voelt en belichaamt en nog zovelen zijn er zich niet bewust van, geven het weg en focussen zich liever op alle afleiding die buiten zichzelf te vinden is. We zijn massaal verslaafd aan continu ontkennen wat we werkelijk zijn (en dat is niet onze schuld!). Via afleiding van kennis willen opdoen, sociale media, het nieuws, series bingen, vastklampen aan materialisme, labels gebruiken, het zoveelste zelfhulpboek lezen of naar de zoveelste spirituele ceremonie gaan met de intentie dat je nu nog niet goed genoeg bent.. Drop it en ga eens vanuit jouw pure zijn echt voélen, ongeacht wat je hoofd ervan vindt, wetende dat je hoofd reageert vanuit die afleidingen die je hebt opgenomen als een spons, wat niets zegt over wie je werkelijk bent.

Het begint altijd in het hier en nu, daar heb je niets of niemand buiten jezelf voor nodig. Kijk eens om je heen in plaats van door je digitale apparaat, waar ben je nu? Het is zo ontzettend simpel, te simpel voor ons rationeel brein, dat liever weer buiten zichzelf gaat kijken, want het verstand zal nooit begrijpen wat jij wérkelijk bent. Terug verbinding maken met je hart kan je altijd, op elk moment. Dan breng je je energie terug naar binnen, daar waar het altijd al om ging. Geen wonder dat we ons zo vaak leeggezogen of niet waardevol genoeg voelen - je geeft je aandacht en energie aan al die afleiding en ontkent zo de volledigheid in jezelf. Bewaak je rust, jouw innerlijke vrede en jouw gevoel van voldoening binnenin. Vanuit die plek doorzie je de verleidende illusie van het blijven buiten jezelf zoeken en grijpen en ga je meer vertrouwen op de stille fluisteringen van jouw ziel en aanwezigheid bij wat nu is. In die ervaring ga je plots opmerken dat je niets of niemand meer buiten jezelf nodig hebt.. Dat het altijd bij aanwezig zijn bij jezelf begon. Dat is het geheim van jouw kracht die je nooit gaat vinden in al die afleiding.

Ja, er is veel gaande in de wereld wat ons hart raakt, maar als je dicht bij je hart kan blijven, voel je ook al het mooie, het nieuwe, de verbinding. En dat is waarop jij nu mag vertrouwen. Het is belangrijker dan ooit tevoren, we hebben jou nodig! Dat is jouw nieuwe kompas en jouw superkracht. En niemand kan het voor jou voelen. Het zelf ervaren, zorgt voor een vertrouwensband die je opbouwt met jouw waarheid. En dan weet je dat je altijd terug naar huis en jouw waarheid kan keren: in jouw hart. Je was het gewoon vergeten door al die afleidingen, maar nu herinner je het je weer.